De paarden laten rusten

Jumper rende nog steeds in gestrekte galop, Lyra merkte aan zijn bewegingen dat hij wilde rusten.
Na een tijdje zag een een oase in de verte, ze stuurde hem daar heen en keek achterom en zag dat ze nog steeds gevolgd werd door Achilles en Kani.
Bij de Oase aangekomen stapte Lyra van Jumper's rug af en liet hem drinken.

Troy hield halt en liep met ahilles op zijn rud naar het water.
Achilles stapte af.
Troy ging ook wat drinken.

Kani keek naar de twee terwijl hij stopte bij het de Oase, hij bleef op Eärlindë zitten terwijl hij rondkeek.

''We zijn 'net' onderweg.'' mompelde Kani lichtelijk geirriteerd door de vroege stop.

Hij bekeek de twee terwijl ze hen paarden lieten drinken, hij haalde een werpmes uit zijn schede en pakte een slijpsteen uit een van zijn zakken en begon het mes te slijpen.

Lyra wierp Kani een blik toe waarmee ze iemand had kunnen doden 'als de paarden uitgedroogt raken hebben we een groter probleem.' beet ze hem toe.
Ze aaide Jumper over zijn flanken.
Zijn oren bewogen, hij keek verschrikt op en hinnekte luid en begon te stijgeren.
Opeens sprongen er vreemde mensen uit het struikgewas dat bij het water stond, ze keken het gezeldschap rond en sprongen op Lyra af.
Dit was een oude clan die haar familie al jaren achter zich aan had.
Ze trok snel haar zwaard en sloeg naar een man die dicht bij haar kwam en hakte zijn arm af.

Achilles schoot een pijl af op de man achter kani.
Toen trok hij zijn zwaard en sloeg een groot deel van de mannen voor hhem neer.
Hij sprong naar lyra en vocht samen met haar.

Kani rolde met zijn ogen door de blik en besloot dichterbij het water te lopen om Eärlindë wat te laten drinken als hij plots de mannen tevoorschijn ziet komen, hij grijpt naar een zwaard wat vast zit aan zijn zadel en haalt het uit zijn schede, hij blijft rustig op zijn paard zitten terwijl hij het meisje ziet vechten, hij maakt de keuze haar niet te helpen terwijl hij rustig afwacht.

''Het zal is niet zo zijn.'' Mompelde Kani.

Hoorde een pijl voorbij hem suizen en keek achter hem naar de neergeschoten bandiet, hij kneep zijn ogen toe en herkende de man en zuchtte, hij bleef naar het gevecht kijken terwijl hij niets deed.

Lyra vermoorden een paar mannen maar er kwamen steeds meer.
Er vloog een pijl van achter in haar rechterschouder, ze kon haar zwaard niet meer makkelijk hanteren, ze viel neer zodat ze een zwaard kon ontwijken.
Ze voelde hoe ze opgetilt werdt door een paar mannen.
Ze zag dat Kani niks deed zou hij weten wie dit waren?
Jumper raakte in paniek, de mannen grepen zijn teugels en namen hem ook mee samen met Lyra.
De mannen verdwenen zomaar.

Achilles keek rond.
Lyra was weg en jumper ook.
En kani deed niks"waar is ze"riep hij

Kani zag Lyra gewond raken en bekeek een man in de achtergrond boven op een klein heuveltje, hij keek op het gevecht neer, zijn ogen schoten richting Kani en riep iemand bij zich, hij wees naar Kani en zei nog wat tegen de man.

Kort daarna kwam de man richting Kani gerent en zei: ''Hij wil je spreken.''

Kani keek het hulpje aan en knikte.

Kani bleef het gevecht bekijken en hoe het meisje en haar paard ontvoerd werden.

Kani keek naar Achilles en haalde zijn schouders op.
'' Ze zal waarschijnlijk dood gaan.'' Zei hij kort en op een koude toon.

"Hoe bedoel je ken je hun"zei hij kwaad.
Hij keek kwaad rond.
Waarom was Kani zo.

''Ach, ik heb ze wel is ontmoet ja.''

Kani gedroeg zichzelf zoals hij getraind was, naar niemand omkijken behalve zijn clan leden en zijn meerdere, en uitteraard zichzelf, hij bekommerde zichzelf niet om anderen en zeker niet om meisjes die zeiden dat ze zichzelf duidelijk konden verdedigen, het tegendeel werd weer is bewijst.

Hij keek Achilles kort aan en liet Eärlindë weer wat drinken terwijl hij de man op de heuvel zag verdwijnen.

"Wie zijn ze"zei hij rustig.
Zijn paard liep naar het meertje.

Kani haalde zijn schouders op en trok aan de teugels van zijn paard, hij reed in rust richting het heuveltje waar de man had opgestaan en vervolgde vervolgens zijn weg in volle snelheid, hij had geen idee of Achilles hem volgde maar dit boeide hem ook weinig.

Hij vertrok richting de bergen.

Achilles was woedend.
Hij sloeg met zijn zwaard een boom door midden.
"Denk maar niet dat ik je niet vind"riep hij naar hem.