Het kleine Leger

Een Jongen met een Staf, duwde de deur open.
Vele mensen keken de Jongen aan, afschuw was te lezen in hun ogen.
Glados Tildde z'n staf op, en liep verder naar binnen
De mensen keken hem met vol Afschuw na.
"Wat zoekt u hier, Jonge man" zei een Man, die nu z'n verhaal niet kon vertellen.
"Ik zoek wijsheid, vader." zei Glados, en hij knikte naar de man.
Glados knielde, maar opeens hoorde hij allemaal lawaai van buiten komen.
Er werden vakkels naar binnengegooit, en de ramen werden ingegooit met grote stenen.
Glados pakte z'n staf op, en klapte er een mes-achtige punt uit.
Hij nam een vechtpositie aan, en de andere mensen raaktten in Paniek, en probeerden de deur gesloten te houden.
Luide Klappen bonktten Tegen de Deur aan, en de kerk vatte vlam.
Glados keek om zich heen.
"Vader, waar bent u?!" riep Hij, en zag toen dat de man in een luik verdween, met een grote grijns.
"Vuile..." gromde Glados, en hij sprintte naar het luik toe, en sprong erin.
Glados was erg nat, hij kwam in een grot-achtige ruimte, en Glados zag licht, en een figuur van een mens.
Snel sprintte hij de man achterna, en schoof het mes verder door, en pakte het uit de staf.
Glados haaldde de oude man snel in, en liet hem struikelen.
"Vader, waarom doet u dit?" schreeuwde Glados
"Ik ben geen Vader." sistte de man, en hij liet een teken zien, een soort Tattoo, met de vorm van een doodshoofd.
een Traan ging over de wang van Glados.
"Jij..... Jij.... JIJ vuile verrader!" schreeuwde Glados, en hij stak het mes in de borstkas van de man, steeds verder, meer steken.
Uiteindelijk stopte Glados het mes terug, en klapte het weer in.
Hij liep naar het licht toe, en klom weer naar de straten.
Hij zag de kerk afbranden, en klom bij een klein huisje omhoog, en klom zo steeds hoger, zodat hij het beter kon bekijken.

Kani stond op het dak van een huis, hij keek hoe een groepje mannen de kerk aanviel, vrij kort daarna zag hij een kleine groep soldaten richting de mannen rennen, de mannen zagen dit en verdwenen in alle kleine straatjes.

Kani stond raar te kijken naar de jongen die naar buiten kwam, bloed vlekken en spetters waren te zien op zijn kleding.

Kani schudde zijn hoofd en hurkte neer, hij bleef de jongen en zijn staf bekijken.

Hij zag dat de jongen een mes in zijn handen droeg en Kani vroeg zichzelf af of de jongen een huurmoordenaar was, vervolgens zag hij de jongen een huisje opklimmen wat een stukje lager was dan de ene waar Kani op stond.

De vlammen waren te voelen op Kani's huid, ondanks dat de kerk toch zeker 20 meter van hem vandaan was.

Vele inwoners trachtte de vlammen zee te doven maar ze faalde hierin, de kerk brande volledig af.

''Wat een geluk dat dit niet de enigste is.'' Zei Kani tegen zichzelf.

"Kani,ik kom niet om te vechten"zei hij.
Hij stond al een tijdje achter hem.
Hij had hier alles gezein en toch zag hij kani als enige

Kani schoot omhoog en trok een lange dolk vanonder zijn mantel vandaan terwijl hij Achilles bekeek.

''Hehe.. Beschouw je me nu als een idioot?'' Zei Kani enigzins op zijn hoede terwijl hij de man bekeek.

''Wat moet je?'' Vroeg hij.

Kani hield zijn vingers om de dolk heen, zijn vrije hand hield hij dicht bij een van zijn werpdolken, Kani keek kort naar achteren en naar de afgrond, als hij nu zou vallen zou hij het niet overleven, hij keek weer terug naar Achilles en zette zichzelf schrap voor een aanval.

"wil je het weten of niet"zei hij.
Hij was kalm en dit zzeggen.

''Wil ik wat weten?'' Vroeg Kani met zijn hoofd lichtelijk schuin, zijn stem was akelig kalm, alsof hij een aanval verwachte...

"Nou we zijn familie"zei hij

Kani begon te lachen en ging weer recht staan, hij schudde zijn hoofd.

''Familie? En wat voor familie zijn we dan?''
Vroeg Kani op een lacherige toon, hij was hier duidelijk door geamuseerd door de man zijn beweringen, zijn dolk liet hij weer in zijn schede glijden.

Glados liep door naar het gezelschap.
"Gegroet" zei Hij kort, toen hij op hetzelfde dak stond.
De Hitte Prikkelde in z'n ogen.
"Vreselijk, dat zoiets gebeurt" zei Glados, en hij keek naar de groep
Er braken Rellen uit, en mensen schreeuwden het uit.
"Ik ben Glados" steldde Glados zich voor, en hij boog.

"aangenaam,ik ben achilles en kani we zijn neven"zei hij.
Hij groete Glados en keek weer naar Kani.

Kani keek naar Glados, kort keek hij naar de kerk over zijn schouder.
''Heel erg vreselijk ja.. Raar dat het christenen waren die dat deden, ik wist niet dat we zo laag gezonken zijn.''
Zei Kani op een toon alsof hij het niet helemaal vertrouwde, hij keek de jongen aan die boog en zei verder niets.
Kani voelde nog steeds de hitte van de vlammenzee in zijn rug, hij irriteerde hier zichzelf mateloos aan.

Kani draaide zijn blik ineens weer naar Achilles, hij kneep zijn ogen toe en verzonk kort in gedachten.
''Onmogelijk.'' Zei hij op een koelbloedige toon.

"Het is waar"zei hij.
Hij keek naar de kerk en dacht aan zijn moeder.
Die gestorven was.

''Mijn vader had geen broers of zussen, ook hij was enigskind.''
Zei Kani nog steeds met dezelfde koude toon, geen emoties te ontdekken.
Had Achilles een neefje van zijn moeder kunnen zijn?
Zou ze dan ook nog leven?
Volgens Kani's vader was ze gestorven bij zijn geboorte..
Maar wat als dat niet waar bleek te zijn.

Kani keek weer kort naar Glados en naar de bloedspetters op zijn kledij.
''Ongelukje?'' Vroeg Kani aan Glados.

"Wat was de naam van je tante"zei hij
Hij keek naar de bloespatten op glados zijn kledij.

Kani keek weer naar Achilles.
''Die heb ik niet...'' Zei hij onwetend, hij had er ook echt geen flauw benul van of Achilles zijn neefje was of niet.

Glados Zuchtte
"Christenen? mijn ouders vertelden over hun, ze wouden mij, voor hun kruistocht" zei Glados.
"Ik ben er onderuit gekomen, en nu sta ik hier." zei Glados, en hij liet de staf draaien in z'n hand.
"Ik ben een Scholar, opgevoed in een soort tempel, in een oase."
Glados knikte, en keek naar de kerk.
"De man, de man die ik heb vermoord, had een doodshoofd op z'n schouder, hij behoord tot een gevreesde Clan, die de christenen willen uitroeien."
"Ze houden geen rekening met de rest, zolang die man maar dood ging." zuchtte Glados, en hij keek Kani doordringend aan.
De kerk zaktte Langzaam in, en de lijken werde bedolven onder een laag puin.
"Ik ga later m'n eigen Clan starten, maar eerst moet ik leden vinden"
"Ik wil niet mee met de Kruistochten, ik wil wel naar de steden, ik wil niet dat er echte onschuldigen doodgaan" zei Glados, en hij sliktte

Hij luisterde even
"Kani je vader heete Khyron"zei hij
"En glados ik wil wel lid worden"zei hij

Kani keek naar Achilles en vroeg zichzelf af hoe hij die naam wist, hij draaide zijn blik naar Glados.
''Dus.. jij werd aangevallen? Die kerk werd afgebrand omdat jij daar binnen was?'' Vroeg Kani enigzins verbijsterd.
''Enne, welke Clan is dat dan? Waar die man bij zit?'' Kani vond het moeilijk dit verhaal te geloven, maar voor nu was dat het enigste verhaal.

Achilles luisterde naar Glados.
Hij wou weten wat zijn verhaal was.

"Het kwam niet door mij dat ze ons aanvielen, maar door die man, hij had al een vluchtroute uitgezet." zei Glados
"Ik Kom van Ver Meneer, ik weet niet wat voor Clan dat is, of welke Clans hier zijn, maar iniedergeval, had hij een Doodshoofd op z'n schouder, en probeerde hij te vluchten, door hem zijn er veel mensen dood." zei Glados, en hij probeerde het bloed weg te vegen.
Glados keek naar de menigte, en toen opeens zag hij wat.
Vele mannen, in zwarte pakken sprongen van de Daken af, en staken mensen neer met Zwaarden, het was een grote groep.
"Ik denk, dat we hier beter weg kunnen gaan" zei Glados
"Volg mij" zei Hij, en hij sprintte naar de rand van het dak, en zette z'n stok neer, zo kon hij makkelijk naar de andere kant springen met een poolstoksprong

Achilles liep achter hem aan en sprong naar het andere dak.

Kani keek om toen hij het geschreeuw hoorde, en vrij kort daarna wemelde het van de soldaten die in een gevecht raakte met de mannen gekleed in zwart.

''We zijn hier vrij veilig zo te zien.''
Kani keek weer naar de andere twee en hij sprong ineens van het dak af naar een ander, lager liggend, dak, hij rende weg van de twee, vrij snel was zijn silhouet niet eens meer te zien in de snel optrekkende duisternis.
Kani verdween in de nacht.

Glados keek om zich heen, en zag Kani niet meer
"hmm" zei Glados, en hij keek toen naar de Sterren
Hij zag veel sterren, en zocht de poolster op, zo kon hij zien, hoever ze al hadden gereist.
Toen keek hij naar andere sterren, De Grote Beer, Stier, Orion, hij zag ze allemaal.
Toen keek hij weer naar de puinhoop, en Glados liep weg.

Achilles had troy gezien.
Hij liep naar hem en sprong op hem.
Ze reden samen weg.