Bezoek met haast.

Kani duwde de dubbele deuren open en keek de grote hal in, overal zag je kasten vol met boeken staan.
Een paar monniken keken op en keken richting Kani, een korte frons op hen gezicht, daarna keken ze weer naar hen bezigheden.
Kani liep richting een gang van boekenkasten, hij keek naar het einde en zag een tafeltje staan met een kaars erop en een man die daar zat met een kap over zijn hoofd getrokken, hij zat duidelijk een geschrift te lezen.
Kani liep op hem af.
''Belacqua.'' Zei Kani.
De man keek op en glimlachtte.
''Dat is een naam die ik lang niet meer gehoord heb.'' Zei de man tegen Kani.
Kani haalde zijn schouders op en knikte.
''Wat moet een assassijn daar mee?'' Vroeg de man aan Kani.
''Dat gaat je geen donder aan.'' Zei Kani.
''Maar natuurlijk.'' Zei de man. ''Wat had je precies gewilt dan?'' Vroeg de man.
''Alles wat je over de familie hebt.'' Zei Kani.
De man knikte en stond op, hij liep langs Kani en schoot een andere gang in, en nog een en weer een andere gang, Kani had geen flauw idee meer waar hij was maar ineens stopte de man.
''Ah hier moet het zijn.'' Zei de man.
Hij pakte een ladder en ging zes treden omhoog, hij greep drie boeken en kwam weer naar beneden.
''Alsjeblieft.'' Zei de man, hij gaf de drie boeken aan Kani.
Kani nam ze aan en keek er kort na.
''Dit is niet alles.'' Zei Kani.
De man grinnikte en knikte.
''Dat klopt, maar wat moet jij met die geschriften?'' Vroeg hij.
''Nogmaals,'' Zei Kani, ''Dat gaat u niets aan, nu alstublieft de overige geschriften.'' Vervolgde hij.
De man grinnikte nogmaals en liep weer weg, Kani volgde hem en ze kwamen in een kamertje uit, hier lage allemaal rollen van perkament, de man haalde twee rollen eruit en gaf ze aan Kani.
''En de rest.'' Zei hij.
''Dank u wel.'' Kani nam de rollen aan en keek de man na hoe hij vertrok.
Kani ging aan een tafel zitten en merkte dat hij weer een stuk dichterbij de deur was, hij kon zelfs het licht zien wat uit de ramen viel op de voorhal.
Kani pakte een kaars en sloeg het eerste boek open, hij begon te lezen.

Lyra's schouder was al weer wat beter, ze kon hem nu al beter gebruiken dan daarvoor.
Ze had Jumper naar een stal gebracht en begaf zich naar het stadsarchief.
Nadenkend over wat er misschien over haar familie te vinden was wat toch aardig wat moest zijn omdat haar familie heel groot was.
Ze deed twee grote deuren open en liep naar binnen ze zag uit haar ooghoeken iemand aan een tafel zitten met veel rollen en een paar boeken.
Lyra liep naar de tafel waar iemand achter zat die dingen kon op zoeken, 'uhmm ik zou graag alles wilen wat er over de Belacqua familie te vinden is.'
De man keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan 'die man daar vroeg me een paar minuten precies het zelfde.'
Lyra's gezicht vertrok, wie wilde iets over haar familie weten?
'uhh dank u.' zei ze snel en draaide zich om.
Nu was ze pas blij dat ze haar mantel met kap niet af had gedaan, ze liep snel naar de tafel en zei tegen de vreemde man omdat ze zijn gezicht niet goed kon zien 'wat moet u toch met al deze informatie over de Belacqua Clan?'

Kani snoof de geur op van een vrouw, hij had dit eerder geroken, vrij kort daarna drongen de woorden tot hem binnen, hij keek op naar Lyra.
''Mevrouw Belacqua.. Wat een verrassing.'' Zei Kani enigzins geirriteerd.
Hij had hier niet op gerekend en al helemaal niet op gehoopt.
Kani sloot het boek en rolde het perkament weer op, hij keek haar aan.
''En wie zegt dat dit informatie is over de Belacqua Clan?'' Vroeg hij.

Lyra herkende Kani en ze werdt eigenlijk een beetje boos omdat hij in haar familie dosiers zat te snuffelen.
'Die man daar heeft me dat vertelt Kani, wat moet jij met die informatie?!' zei ze met overslaande stem.
Haar ogen keken hem boos aan, ze had wel eens eerder rollen en boeken over haar familie gezien en wist ook dat dit die rollen en boeken waren.

Kani trok zijn kap af en zijn mondkapje, hij haalde zijn vingers door zijn haar heen om het enigzins te fatsoeneren.
Hij keek even naar de monnik die haar de informatie had gegeven.
Kani keek weer naar haar en glimlachte.
''Ach.. zijn dit de Belacqua Clan perkamenten? Dat wist ik niet.. Ik dacht dat het de geschiedenis van Jeruzalem was.'' Zei Kani.
Hij keek haar weer aan met een glimlach.
''Kom je er anders bij zitten? Kijken we er samen naar.'' Zei hij.

Lyra trok haar wenkbrauw op en zei 'je hoeft niet te doen alsof je achterlijk bent, je hebt zelf aan die monnik gevraagt om informatie uit mijn familie.'
Ze zuchtte en ging op de stoel naast hem zitten en deed de kap van haar mantel af, net op tijd zag ze een rol over haar liggen vlak bij Kani's hand.
Snel pakte ze die weg daar stond haar halve leven in beschreven, ze stopte die onder haar mantel aan de kant waar Kani niet bij kon.

''Ach, hou maar, die ken ik onderhand als de binnenkant van mijn broekzak.'' Zei Kani
Hij keek haar aan en sloeg het boek weer open op de bladzijde waar hij gebleven was, voor een korte tijd bleef hij haar aankijken met een korte glimlach en daarna richtte hij zijn blik op het boek.
''Goh, interessant.. Je oom had donker haar..'' Zei Kani enigzins verveeld, hij sloeg een paar bladzijden over en keek weer naar de bladzijde.
''Maar leg me is uit.'' Zei hij zonder op te kijken. '' Wat moet jij met deze informatie? Het is toch 'jou' clan, dan weet je dit toch allemaal al?'' Vroeg Kani.

Lyra keek hem gemeen aan en zei 'dat kan niet die is hier pas sinds gisteren.'
Dat wist ze zeker ze had hem niet uit de caravan kunnen halen anders had hij hier nooit gelegen.
Lyra keek naar de nieuwste rollen die er bij waren gekomen en las ze snel door, ze was blij met haar fotografisch geheugen.
Daarna keek ze op en zei 'er komt elke dag wel weer iets nieuws uit over mijn familie en dat moet ik toch een keer lezen.'

Kani haalde zijn schouders op.
''Daar zijn meer kopieen van, het zal niet -dat- perkament zijn dat ik gelezen heb maar ik ken het.''
Kani pakte een perkament van de tafel, dit zag er oud uit, hij rolde het open en hier was de stamboom van de Belacqua familie te zien, bij sommige namen stonden geboorte datums en overlijdens datums, en sommige plekken waar wel een familie lid moest staan waren leeg, de stamboom was nooit volledig ingevuld.
''Pffff...'' Zuchte Kani. ''Heerlijke familie...'' Zei hij.
Kani was duidelijk naar een naam opzoek, maar welke? Hij bekeek het perkament scannend, hij las de namen niet echt maar zocht vluchtig.
Kani begon heel zachtjes een oud minstreelen nummer te zingen, half binnensmonds en de rest hoorbaar.
Kani rolde het perkament weer op en pakte een nieuwe, hij rolde het perkament open en las de locaties van de begraafplaatsen van de overleden familie leden, zijn ogen vonden wat hij zocht, de naam van Lyra's oom, die raar genoeg was aangeduid als aangetrouwde familie, hij las verder om te zien waar hij begraven was, maar er stond niets, het was leeg.
''Verdomme...'' Mompelde Kani, ''Vuile ouwe rat...'' zei hij zachtjes.
Kani bleef de naam aanstaren en verzonk duidelijk in gedachtes....

Lyra ergerde zich aan Kani die haar familie zat af te kraken oke niet elk familie lid was even fijn maar toch.
'kan je effe op houden met mijn familie af te kraken.' zei ze tegen hem.
Ze zag dat hij naar haar familie stamboom zat te kijken en hem weg legde en pakte hem snel.
Ze hoorde hem iets mompelen en keek mee over zijn schouder en zag dat haar oom nergens begraven was, dan moest hij nog leven, verdorie waarom wist ze dat niet.
'dankje dat je dat voor me op gezocht heb Kani das heel vriendelijk van je.'

Kani keek op en fronste.
''Dat ik wat voor je heb opgezocht?'' Vroeg Kani.
Kani pakte een ink potje, een veer en een stuk papier en begon een korte brief op te schrijven in het hebreeuws, hij wist niet of Lyra Hebreeuws kon maar hij zou haar ook niet de kans geven de brief te lezen.
''Hij leeft nog, in het zuiden zou hij moeten leven.'' Schreef hij op, hij signeerde het met zijn naam.
''Enne, wie zei dat ik een familie lid van jou een vuile ouwe rat noemde?'' Vroeg hij.
Kani pakte het perkament op waar de begraafplaatsen opstonden en rolde het op en stak het in een koker, die hij vastmaakte aan zijn riem.
Kani pakte een nieuw boek en sloeg die open, hij ging snel van pagina naar pagina, hij las de bladzijde niet, hij las alleen de titels.
Kani stopte toen hij aankwam bij een tekening van een huisje, hij grinnikte en scheurde de bladzijde uit, hij vouwde deze op en deed deze samen met de brief in een envelop, hij sloot de envelop door rood kaarsvet erop te druppelen en hem verder te verzegelen met een stempel van een Adelaar, hij stak snel de brief in een binnenzak, voordat Lyra hem kon pakken.